Kaybedilen değerler içinde..

Aradığımda bir türlü bulamıyorum, Korkularım içime sinmiş girdiğim sokaklara bir daha bakamayacak kadarda kör adresler..
Sormaya bile utandığım, adını unuttuğum her şeyin anısına yenilgilerimle gittiğim yerde bir daha olmamışçasına attığım adımların yanı sıra içindeki korkuydu. 
Bir an önce gitmeliydi.. 
Önce durdurulan ayaklar ardından da utangaç ellerin arasında kalan kelimelerin elvedalara dur deyişi.
Sessizce git diyebilmene sustu yüreğim.
Bu ilkti ve iyilik perisiydi..
Korkusuzca söylemenin itiraf etmenin geleceğiydi.. Bir çiçek uğruna solmuş yaprakların susadığı aşka dur diyebilmek için çok geçti..
Korkulan oydu ki, Cebinde hep kesici edavat aletler, miğdesinde eriyen uyuşuksuzluğun hapı..
Artık her şey yer değiştiriyor. yönünü kendi yönüyle karıştıran o karanlık adam her ileriye gittiğinde geride duran bir adım arkasına bakan hayaller dünyasına uçan, kuşları kıskanan melankolik adam..
Şah damarlarımda ölümsüzlüğün rüzgarıyla uçabilirim Ters yönede olsa gidebilmenin verdiği güç, geride bırakılan ayakların aldığı öce bakmadan, görmeden atılan adımların sessizliğini duyabilecek bir karakter bırakıp da gitmiştim..
Sana sadece sonsuzluğu hediye edebilirim.. Kendime yalan söyleyebilir ve buna inanabilirim,
Gözlerime bakabildiğini düşündüğümde, Sadece kafamı yastığa koyduğum zaman düşünebilirim.Oysaki sen başka rüyaların prensliği altında başka tenlerin içinde yaşadıkça, Biraz daha uyku hapı alabilirim..
Tren sirenleri kapanan yollar sana gelmek için beklediğim ışıklar, Hepsi kırmızıydı ve durmam gerekirdi ve durmadıkça yeşildi..
Hiç bişey senin istediğin gibi gitmedi.. gidebilendim..
Kaybedilen değerler içinde..