Bir kaç kere yorgunluğa uzak.

Hoşuma giderdi yanlızlığın en güzel yanı paylaşmak ve kaybolmak aslında kaybedip bulmak ve aramaya çalışmanın da  bir sonu var. Bir gezi rüyası düşün. Bir dünyanın içindesin, ve orası senin. Burada panik yok.  Gözlerin hapsettiği ve hükmettiği yeşilliklerle dolu. Mavi bir hayat var. Bal rengi gözlerimin seçtiği bir dünya inşa ettim. Burayı düzeltmeye çalışıyorum. Hayallerim benim kanatlarım oluyor. Kalem kullanmıyorum. Bir kaç harfe  daha fazla sert basıyorum. Cümlelerimle ulaşıyorum. Her yazdığım har

fi cümleyi bir kum gibi, ayna gibi kullanıyorum. Tüm güzellikler senin için, bizim  için bizler için. 2'yi hiç unutmadım. İlkini de öyle. Sonrası zaman oldu. Birden oldu ve başladığım yerin sonundayım. Öyle umutlarım var ki,dik bir yokuş, sen sadece bunun aşağı kısmını düşün, çapraz çıkmaktan daha yorucudur yokuş inmek...
Kendimi serbest bir suçluluğun içine bırakmışım. İç ses oluşnuş. iki yönlü iki farklı karakterden hangisi benim. Dur bir tanıtayım.
Hayallerimin dışındayım. İşte şuan da tam okuduğun cümlenin ortasında, ayaklarını yerden kesebilecek, gözlerin tamda ortasında. Göz bebeklerim büyür adeta uyku battıkça sinemine..
Bir dünya inşa ettim. Adı da dünya  değil. Bir ruh iki bedeni kaldırabilecek bir dünyaya sahip midir. 
Bir gün belirledim, O gün dünya asla olmayacak benim için. Gün benim için yaşlanmış ve bana çok geç kalmış olacak. Sadece siyah değildir gölgeler isteriğime düşmüş düşüncelerden ibaret inançlarım var.
Saçma sapan hayallerime yaptım  dünyamı, çöp kutuma.
Bu sınavda olduğumu unuttukça, hep yanlış yerlerden kopya çektim.  Birisinin kağıdını doldurduğumda, O'na kötülük yapmaktan başka onun dünyasını çaldım. O' beni sınadı. Sevmek yanlış bir duygu mudur? Kalem ve defterin hatırına. Kullanmadığım harfler için nasıl yargılanabilirim? Bu sınava iki kişi girdim ben ve bedenim. Ona kopyayı verende benim bedenim.
Her şeyden haberim var. Uzağına daha yakınım. Aşkı alet etmiyorum. Sadece uzağına yakınım. Basit ve belirgin. Siyah ve beyaz. Beyaz toprağın altında. Siyahı; siyah  cepli bir gömleğin içindeki kırmızı  gül ile temsil edilirsin.O an kaybetmişsindir. Gömülmüş umutlar, Saklanmış hatıralar ve sonsuzluklar...
Mutluluğumu çaldılar. Bedenim beni terk etti. Asla içinde olmaktan huzur duymayacağım. Ama kırık kalpler canımı yaktığında, onlardan özür dilemek için gezineceğim. Bir çok kere bir kaç kereliğine yorulma adına kendime verdiğim bu günün hediyesi ile susuyorum.
Dünya döndükçe gece ve gündüz, bizler uyudukça gündüz ve gecenin yeri asla farklı olmayacak.